Krystyna Kowalik
Dr hab., absolwentka Filologii Słowiańskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie ze specjalizacją w zakresie bohemistyki. W latach 1969–1973 pracownik naukowy Zakładu Językoznawstwa PAN. Od roku 1973 do przejścia na emeryturę pracownik Instytutu Języka Polskiego PAN, w latach 1999–2019 jako prof. IJP PAN. W latach 1999–2012 profesor w Instytucie Filologii Polskiej Uniwersytetu Pedagogicznego im. KEN. Autorka 160 publikacji, członek Redakcji „Języka Polskiego” i rocznika „Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia Linguistica”. Członek (honorowy) Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego oraz Polskiego Towarzystwa Językoznawczego, Komisji Językoznawczej PAN, Komisji PAU do Oceny Podręczników Szkolnych i Komisji Medioznawczej PAU. Główne zainteresowania to gramatyka, morfologia, terminologia lingwistyczna, historia językoznawstwa polskiego, odmiany języka i analiza językowo‑stylistyczna tekstów użytkowych oraz chrematonimia.
Krystyna Kowalik
Magdalena Żabowska
Doktor hab., prof. UMK w Katedrze Teorii Języka Instytutu Językoznawstwa Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu; e‑mail: zabowska@umk.pl. Główne zainteresowania naukowe: semantyka, składnia, metatekst, wyrażenia funkcyjne, leksykografia. W latach 2008‑2018 redaktor haseł słownikowych w Wielkim słowniku języka polskiego PAN (www.wsjp.pl). Współautorka Słownika gniazdowego partykuł polskich (2014).
Magdalena Żabowska
Joanna Zaucha
Doktor w zakresie językoznawstwa, absolwentka wydziału Polonistyki UW (2002 r.) oraz wydziału Filozofii i Socjologii UW (2003 r.), od 2011 r. pracownik WNH UKSW (obecnie w Instytucie Językoznawstwa UKSW); email:j.zaucha@uksw.edu.pl Jej zainteresowania naukowe skupiają się na semantyce prawdziwościowej, leksykologii oraz teorii komunikacji. Celem prowadzonych badań jest zdyscyplinowany opis sensu elementów polskiej leksyki. Wnioski płynące z takiego opisu stanowią istotny punkt odniesienia dla wielu problemów rozważanych na gruncie filozofii języka. Autorka ponad 30 artykułów, opublikowanych w uznanych polskich czasopismach językoznawczych (Linguistica Copernicana, Poradnik Językowy, LingVaria) i monografiach zbiorowych. Opracowania poświęcone były semantyce konstrukcji intensyfikujących, semantyce eksponentów fałszu oraz opisowi funkcjonalnemu i pragmatycznemu jednostek języka o charakterze apelatywnym.
Joanna Zaucha
Mariola Wolk
dr hab., prof. UWM w Katedrze Języka Polskiego i Logopedii Uniwersytetu Warmińsko‑Mazurskiego w Olsztynie, e‑mail: mariola.wolk@uwm.edu.pl. Jej zainteresowania naukowe dotyczą semantyki i składni współczesnego języka polskiego, pragmatyki, wcześniej także tekstologii (problematyka gatunków mowy). Jest autorką dwóch monografii: Ogłoszenie jako akt mowy i gatunek tekstu. Studium z semantyki i składni (Toruń 2007), Nonsens i zjawiska pokrewne. Studium semantyczne (Olsztyn 2017) i kilkudziesięciu artykułów naukowych.
Mariola Wolk
Elżbieta Wierzbicka-Piotrowska
Doktor hab., profesor UW w Instytucie Języka Polskiego Wydziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego; e‑mail: elzbieta.piotrowska@uw.edu.pl. Jej główne zainteresowania naukowe to: semantyka, składnia, pragmatyka językoznawcza, socjolingwistyka, glottodydaktyka i teoria dyskursu. Jest autorką monografii Synonimia składniowa konstrukcji przyczynowo‑skutkowych we współczesnej polszczyźnie (1991) oraz Polskie zaimki nieokreślone. Wybrane zagadnienia semantyczne, syntaktyczne i pragmatyczne (2011), ponad stu artykułów naukowych o tematyce językoznawczej, m.in. Pragmatyczna klasyfikacja leksemów polskich na części mowy (2007), Komponenty semantyczne i pragmatyczne w definicjach słownikowych (2013), Etyka słowa a język negocjacji (2018), Wpływ prefiksacji na walencję polskich czasowników (2020), kilkudziesięciu felietonów językowych publikowanych w czasopismach o zasięgu ogólnopolskim oraz trzech serii podręczników szkolnych do kształcenia językowego, z których jedna pt. Rozwinąć skrzydła otrzymała ogólnopolską nagrodę „Edukacja 2002”. Jako koordynator projektu „Dialog pokoleń” była redaktorem naukowym 5 monografii wieloautorskich stanowiących jego efekt naukowy, m.in. Dialog pokoleń w języku potocznym, w języku miast i wsi, w literaturze, w publicystyce, w tekstach kultury (2015), Dialog pokoleń w języku i językoznawstwie (2018), Język zwierciadłem kultury (2020), które zawierają artykuły dotyczące tendencji rozwojowych współczesnej polszczyzny, zmian semantycznych i składniowych oraz problemów komunikacyjnych związanych z zanikaniem gwar ludowych i pojawianiem się nowych odmian języka, Współredagowała także 3 tomy poświęcone językowej interpretacji tekstów artystycznych: Przekraczanie granic języka (2017), Literacki homo‑loquens (2018), „Od uwielbienia do wzgardy”. O języku emocji w różnych typach dyskursu (2021). Jest członkiem Komisji Dialektologicznej PAN i Komisji Etyki Słowa PAU, Prezesem Towarzystwa Kultury Języka oraz członkiem międzynarodowego stowarzyszenia naukowego Slavic Linguistic Society. Należy do kolegium redakcyjnego 2 czasopism naukowych: Przegląd Humanistyczny oraz Media. Biznes. Kultura. Wykłady z dziedziny językoznawstwa prowadziła na kilku uczelniach w Polsce, a także za granicą, m.in. w Stanach Zjednoczonych, we Włoszech, w Austrii i na Litwie.
Elżbieta Wierzbicka-Piotrowska
Piotr Sobotka
Doktor habilitowany, profesor IS PAN w Instytucie Slawistyki PAN e‑mail: piotr.sobotka@ispan.edu.pl. Zainteresowania naukowe koncentrują się na semantyce i składni języków słowiańskich, zwłaszcza w perspektywie historycznej, etymologii oraz na szeroko pojętych zagadnieniach językoznawstwa historyczno‑porównawczego języków indoeuropejskich i semickich. Członek Europejskiego Towarzystwa Językoznawczego (Societas Linguistica Europaea), członek komitetu programowego tego towarzystwa, członek Slavic Linguistics Society, Międzynarodowej Komisji Etymologicznej przy MKS, członek‑specjalista Komitetu Językoznawstwa PAN i innych towarzystw. Autor m.in. monografii Etymologizowanie i etymologia. Od semantyki ontologicznej do etymologii hermeneutycznej (2015) i Etymologia a gramatyka. Perspektywa funkcjonalna w rekonstrukcji dziejów słów (2023).
Piotr Sobotka
Paulina Rosalska
Doktor, adiunkt w Katedrze Teorii Języka, Instytutu Językoznawstwa UMK; e‑mail: paulina.rosalska@umk.pl. Ukończyła studia polonistyczne i bałkanistyczne na UMK. Jej zainteresowania naukowe skupiają się wokół semantyki i składni współczesnego języka polskiego, językoznawstwa komputerowego i przetwarzania języka naturalnego. Autorka monografii pt. Razem, osobno czy w pojedynkę? Relacje między przysłówkami kolektywnymi a przysłówkami syngulatywnymi i dystrybutywnymi we współczesnym języku polskim (2022).
Paulina Rosalska
Anna Kisiel
Docent na KU Leuven (Belgia); e‑mail: anna.kisiel@kuleuven.be
Główne zainteresowania badawcze: semantyka leksykalna, składnia języka polskiego, leksykologia, jednostki metatekstowe, konstrukcje binominalne. Autorka monografii Polskie partykuły wyróżniające. Studium semantyczne (2012), współautorka Słownika gniazdowego partykuł polskich (2014) i Leksykonu odpowiedniości semantycznych w języku polskim, bułgarskim i rosyjskim (2017), współedytorka tomu Type noun constructions in Slavic, Germanic and Romance languages: coded and pragmatic meanings on the move (2023). Autorka blisko 70 artykułów naukowych opublikowanych w kraju i za granicą.
Anna Kisiel
Maciej Grochowski
Profesor zwyczajny w Instytucie Języka Polskiego PAN w Krakowie; e‑mail: magro@umk.pl Członek czynny PAU, członek honorowy PTJ. W latach 1992‑2018 profesor zwyczajny UMK w Toruniu, w latach 2007‑2015 przewodniczący Komitetu Językoznawstwa PAN, od 2019 honorowy przewodniczący KJ PAN. Zainteresowania naukowe: metodologia językoznawstwa i teoria języka, gramatyka języka polskiego, semantyka, leksykografia. Autor i redaktor około 350 prac naukowych. Wybrane prace: Środek czynności w strukturze zdania. Narzędzie, substancja, materiał (Wrocław: Ossolineum 1975), Pojęcie celu. Studia semantyczne (Wrocław: Ossolineum 1980), Zarys leksykologii i leksykografii. Zagadnienia synchroniczne (Toruń: UMK 1982), Polskie partykuły. Składnia, semantyka, leksykografia (Wrocław: Ossolineum 1986), Konwencje semantyczne a definiowanie wyrażeń językowych (Warszawa: Biblioteka Myśli Semiotycznej 1993), Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne (Kraków: IJP PAN 1997), Szyk jednostek funkcyjnych we współczesnym języku polskim (Kraków: IJP PAN 2023), wspólnie ze Stanisławem Karolakiem i Zuzanną Topolińską: Gramatyka współczesnego języka polskiego. Składnia (Warszawa: PWN 1984), wspólnie z Anną Kisiel i Magdaleną Żabowską: Słownik gniazdowy partykuł polskich (Kraków: PAU 2014). Założyciel i redaktor naczelny czasopisma Linguistica Copernicana. W latach 2012‑2016 członek Rady Narodowego Centrum Nauki. Członek Towarzystwa Naukowego Warszawskiego, Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Polskiego Towarzystwa Semiotycznego. W latach 2013‑2023 przewodniczący Międzynarodowej Komisji Budowy Gramatycznej Języków Słowiańskich przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.
Maciej Grochowski
Izabela Duraj-Nowosielska
Dr hab., absolwentka polonistyki i anglistyki Uniwersytetu Warszawskiego, profesor Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu, związana z tą uczelnią od 2013 r. Zajmuje się semantyką leksykalną i składnią semantyczną języka polskiego, a także problematyką pogranicza językoznawstwa i filozofii; szczególnym przedmiotem jej zainteresowania są czasowniki wyrażające czynności/działania i modyfikujące je przysłówki. Autorka licznych artykułów oraz 3 książek z tego zakresu, wśród nich szeroko komentowanej ‘Robić coś’ i ‘coś powodować’. Opozycja agentywności i kauzatywności w języku polskim (Warszawa 2007) i obszernej monografii ‘Chcąc – nie chcąc?’ Intencjonalność działania w wyrażeniach języka polskiego (Toruń 2021). Za tę drugą publikację otrzymała Nagrodę Komitetu Językoznawstwa PAN za wybitne osiągnięcie naukowe w zakresie językoznawstwa (w kategorii prac indywidualnych). Uczestniczka wielu konferencji krajowych i międzynarodowych, członkini m. in. Komisji Budowy Gramatycznej Języków Słowiańskich przy Międzynarodowym Komitecie Slawistów.
Izabela Duraj-Nowosielska