Projekt „Przewodnik językowo-encyklopedyczny po gramatyce semantycznej języka polskiego w ujęciu historycznym” jest publikacją finansowaną w ramach programu Ministra Edukacji i Nauki pod nazwą „Narodowy Program Rozwoju Humanistyki” w latach 2018–2024
Kierownik projektu i redaktor naukowy publikacji:
Maciej Grochowski
W 1984 roku została opublikowana przez Państwowe Wydawnictwo Naukowe „Gramatyka współczesnego języka polskiego” pod redakcją Stanisława Urbańczyka (1909–2001), w dwóch tomach, składniowym i morfologicznym (dalej GWJP, GWJPS, GWJPM), nazywana potocznie w polskim środowisku językoznawczym ze względu na kolor okładek „żółtą gramatyką”. Twórcą koncepcji GWJPS i zarazem autorem pierwszej, podstawowej części pracy, „Składni wyrażeń predykatywnych”, był Stanisław Karolak (1931–2009). Tom składniowy pod redakcją Zuzanny Topolińskiej obejmował ponadto „Składnię wyrażeń polipredykatywnych” Macieja Grochowskiego oraz „Składnię grupy imiennej” Zuzanny Topolińskiej. Taki, trójczłonowy podział GWJPS wynikał ze składu zespołu autorskiego pracy i jego kompetencji.
Gramatyka opisowa języka polskiego jako dyscyplina naukowa – podstawowy dział językoznawstwa polonistycznego – swój obecny kształt zawdzięcza uczonym, którzy poświęcili jej liczne publikacje. Nierealne jest ustalenie kompletnej listy językoznawców polskich zajmujących się gramatyką. Granice między dyscyplinami są nieostre, liczne publikacje łączą problemy należące do wielu działów lingwistyki. Celem drugiego tomu „Przewodnika językowo-encyklopedycznego po gramatyce semantycznej języka polskiego w ujęciu historycznym” jest prezentacja dorobku naukowego językoznawców polskich (od XIX wieku do czasów współczesnych), którzy byli przede wszystkim albo między innymi badaczami gramatyki polskiej.
